Wojciech Jeznach

Jestem operatorem filmów. Robię to dla siebie. Sprawiam sobie frajdę. Jeśli mój materiał się podoba i dostaję pozytywne opinie, to jest też dla mnie ogromna przyjemność. A zaczęło się – w ogromnym skrócie, bo mógłbym opowiedzieć od początku, że jako dziecko pracowałem w ciemni i tak dalej – no ale czas nagli, więc zaczęło się od tego, że na Śląsku powstał projekt zbudowania sztucznej rafy i TV przyjechała nakręcić o tym program. Zrobiła się wielka afera na temat omułków. Ja wtedy interesowałem się filmem podwodnym i zrobiłem materiał o tej sytuacji. W TV zobaczyli pierwszy materiał i pozyskali mnie. I tak ta współpraca trwa. Należy pamiętać, że wtedy w Polsce to nie było takie proste jak teraz.

Co mnie najbardziej kręci w tym kręceniu – nie potrafię jednoznacznie odpowiedzieć. Lubię jaskinie, wraki, rybki i nie jestem w stanie wybrać jednej pozycji z tego bogatego menu; najbardziej mnie cieszy jak to co zrobię podoba się ludziom. Najczęściej kręcę wraki, głównie z tego względu, że mam takie możliwości techniczne, no i wraków jest sporo, ale najbardziej cenię jaskinie, niestety – największe wyzwanie logistyczne i wyjazdowe.

Pobyt na zlocie potwierdził, że fotografowie są inspiracją dla filmowca. Jest tu 15 osób i mam przegląd z 15 par oczu, każdy robi to inaczej, pod siebie. Można podejrzeć i skorzystać. Materiał każdej osoby jest rozpoznawalny. Wiele mi to dało. Obserwowałem jak myślą nad tymi zdjęciami, jak to sobie ustawiają. Świat filmowy i fotograficzny jest podobny jeśli chodzi o kadry, a zupełnie inny jeśli chodzi o efekt końcowy. Ciekawe jest obserwowanie ich przemyśleń w powiązaniu z tym ostatecznym wynikiem. Widzę zadowolenie wszystkich, zrobili postęp, dostali inspiracje, zmieniające zasób wiedzy i podejście sprzętowe.

Żal że zlot się kończy, Vis to moje ulubione miejsce.