Zlot fotografów podwodnych na Vis – wrzesień 2019
Żaden podręcznik nie odpowie na pytanie, dlaczego w pewnym momencie zaczynamy fotografować pod wodą. Jakie są motywacje by poświęcić swój czas, pieniądze i umiejętności. Czy początek przygody to zwykle stereotypowe zdjęcia z wakacji, a może pragnienie utrwalenia, jak w wehikule czasu, kolejnego ginącego świata? Albo chęć zwolnienia i smakowania – specyficzne slow foto? Czy też może fakt opanowania umiejętności nurkowych w takim stopniu, że się pod wodą trochę się nudzimy :)?
Każdy fotograf podwodny to odrębna historia, różnią się podejściem (choć przeważnie traktują to hobbystycznie), i – co najważniejsze – stylem. Ich zdjęcia są wynikiem kompilacji oka i umysłu człowieka, wybranego sprzętu (dokonany przez nich subiektywny wybór konkretnego aparatu ma kolosalny wpływ na efekt końcowy…), pleneru i końcowej obróbki. Ostatecznie powstaje świetnie skomponowany, nastrojowy obraz, którego styl jest bezbłędnie rozpoznawany przez obeznanych z tematem wielbicieli.
W sprzyjających okolicznościach – bo podczas Zlotu Fotografów Podwodnych na wyspie Vis, zapytaliśmy kilkoro z nich dlaczego zaczęli, co ich najbardziej kręci i co chcą jeszcze osiągnąć w tej dziedzinie. Mamy nadzieję uzupełniać systematycznie tę galerię o pozostałych Uczestników! 🙂
Myślę ze uczestnicy mieli mnóstwo inspiracji i rozwinęli się, pomimo że to nie były warsztaty. Spontaniczny pomysł przeradza się w coś cyklicznego. Hmmm.. powinnam częściej publikować u siebie informacje o zlocie. Żeby moi studenci wiedzieli.
Tomek Płociński i ja rozmawialiśmy z Piotrem o warsztatach, możliwości spotkań dla fotografów i Nautica odpowiedziała na nasze potrzeby. To dobre miejsce, żeby się uczyć, także na błędach, swoich i cudzych.
Co mi się podobało na zlocie – miałem przyjemność i możliwość spotkania wielu fotografów prezentujących swoje zdjęcia i osobiście je komentujących. To mi uświadomiło, że za zdjęciami zawsze jest człowiek i jakaś historia. Jak fascynująca jest osoba, które zdjęcia robiła. Jak zaczynała. Że wszyscy obecni są zakręceni tak jak ja.
Jestem pierwszy raz w Chorwacji, pierwszy raz nurkuję w Adriatyku i bardzo dobrze oceniam nurkowanie na Visie, nagromadzenie wraków, sposób przedstawienia ich przez przewodników – nie tylko podstawowych informacji, ale też plotek, historii, dodatkowych smaczków.
Taki zlot fotografów, na którym ma miejsce przeglądanie, analizowanie, porównywanie, autoprezentacje innych twórców jest bardzo stymulujący. Przebywanie z ludźmi, którzy są zakręceni na tym samym punkcie, dyskusje, obserwacja – trudno to przecenić.
Kręci mnie w tym wszystko – od interakcji z innymi nurkami, po wynik w postaci zdjęcia na komputerze. Wiążę to co robię z ekologicznym uświadamianiem ludzi. My nurkowie foto jesteśmy łącznikiem pomiędzy światem który ginie, a ludźmi, którzy nic o tym nie wiedzą.
Była to dla mnie świetna okazja do spotkania ludźmi, z którymi znamy się od lat i do poznania nowych pasjonatów podwodnej fotografii. Formuła inna niż warsztatowa pozwoliła na nieco więcej okazji do swobodnej wymiany doświadczeń, bez “napinki” na zrobienie konkretnego zdjęcia.
Bardzo się cieszę, ze mogłam wziąć udział w spotkaniu fotografów podwodnych – świetnych ludzi, pasjonatów niesamowicie utalentowanych. Móc oglądać piękne zdjęcia, słuchać prezentacji i poprzyglądać się sprzętowi oraz różnym konfiguracjom. Dodam jeszcze, że podjęłam decyzje – wchodzę w to! W świat nurkowania z aparatem fotograficznym.
Pobyt na zlocie potwierdził, że fotografowie są inspiracją dla filmowca. Jest tu 15 osób i mam przegląd z 15 par oczu, każdy robi to inaczej, pod siebie. Można podejrzeć i skorzystać. Materiał każdej osoby jest rozpoznawalny. Wiele mi to dało. Obserwowałem jak myślą nad tymi zdjęciami, jak to sobie ustawiają. Świat filmowy i fotograficzny jest podobny jeśli chodzi o kadry, a zupełnie inny jeśli chodzi o efekt końcowy. Ciekawe jest obserwowanie ich przemyśleń w powiązaniu z tym ostatecznym wynikiem. Widzę zadowolenie wszystkich, zrobili postęp, dostali inspiracje, zmieniające zasób wiedzy i podejście sprzętowe.
