Ślimaki nagoskrzelne
Ślimaki – kochamy te niedoceniane przez nurków stworzenia!
Hasło „tropienie ślimaków” może się wydać co najmniej zabawne, ale te – najczęściej tęczowo ubarwione stworzenia – są naprawdę interesujące, przyciągają wzrok i ozdabiają każde zdjęcie. Dużo łatwiej spotkać pod wodą rekina, płaszczkę, a nawet delfina niż znaleźć te urocze zwierzęta, a zwłaszcza zaskoczyć je podczas intymnych czynności, na przykład składania jaj.
Tym trudniej je dostrzec, że nie ma ogólnych zasad ich występowania ani cech wyglądu. Jedynie obły kształt ciała i jego miękkość są cechami wspólnymi. Znamy obecnie ponad 3000 gatunków, a w dodatku niemal każdego dnia identyfikuje się nowy. Każdy z nich jest piękny, jedyny w swoim rodzaju i niesamowity! 🥰
Najładniejsze z nich – ślimaki nagoskrzelne, porzuciły muszle i wykształciły inny sposób obrony przed drapieżnikami, dzięki któremu mają niewielu naturalnych wrogów. Wydzielają specyficzne płyny o zapachu i smaku źle znoszonym przez ryby. Nagoskrzelne najczęściej osiągają długość od 4 do 10 cm. Na głowach mają wypustki zwane rhinoforami, które pozwalają im rozróżniać rozróżniają smaki i zapachy, są także czułe na dotyk. Mają wtórne skrzela, które są odsłonięte i przybierają postać rozgałęzień, wyrastających z obszaru grzbietowego. „Nudibranch” dosłownie oznacza „nagie skrzela”. Ich oczy mają mniej więcej ćwierć milimetra średnicy. Większe gatunki ślimaków nagoskrzelnych mogą osiągać nawet 60 cm długości i ważyć nawet 1,5 kg!
Nagoskrzelne to drapieżniki, które jadają ukwiały, gąbki, pąkle i ślimaki morskie oraz ich jaja. Od czasu do czasu żywią się także przedstawicielami własnego gatunku. W otworach gębowych mają twardą, ząbkowaną „radulę”, która pomaga im kruszyć żywność. Często są w stanie przybrać kolor ofiary, co służy jako kamuflaż. Niektóre ślimaki nagoskrzelne gromadzą algi w tkankach ciała i odżywiają się związkami wytwarzanymi w procesie fotosyntezy.
Ślimaki są obupłciowe i mają z tego mnóstwo frajdy 😉 czyli są hermafrodytami – co oznacza, że posiadają zestaw męskich i żeńskich narządów rozrodczych, jednak bez możliwości samozapłodnienia. Spotykają się w parach i po zapłodnieniu są w stanie wyprodukować do 1 miliona jaj, które zwykle są składane w formie galaretowatej wstążki, często zwiniętej w „kwiat”.
Składają jaja bardzo blisko źródła pożywienia, aby larwy mogły pożywić się natychmiast, gdy się pojawią. Jaja zawierają chemiczne toksyny odstraszające drapieżniki. Po wykluciu rosnąca larwa przenosi się do głębszej wody, gdzie rozwija się do postaci dorosłej we wszystkich aspektach z wyjątkiem wielkości. Teraz ślimak nagoskrzelny będzie rósł, aż osiągnie dojrzałość płciową. Średnia długość życia wynosi około 1 roku, jednak niektóre będą żyć tylko przez kilka tygodni.
🐌Drzewo rodowe ślimaków nagoskrzelnych ma kilka gałęzi, z których dwie są najważniejsze: Aeolidae i Doridae. Eolidy oddychają za pomocą wyrostków, które poruszają się z prądem i sprawiają wrażenie bardzo delikatnych. Owe wyrostki bywają jednak nafaszerowane parzydełkami pochodzącymi ze zjedzonych jamochłonów. Eolidy nagoskrzelne opracowały strategię parzenia, która tymczasowo obezwładnia drapieżnika. Potrafią połknąć w całości parzące komórki znajdujące się wewnątrz macek ukwiałów i przechowywać je i używać do łapania jedzenia, a także do obrony. Doridy natomiast, o szerokich, spłaszczonych ciałach, oddychają za pomocą krezy skórnej, znajdującej się wokół odbytu. Jednym z najbardziej znanych ślimaków nagoskrzelnych z rodzaju dorid jest duża hiszpańska tancerka z rodziny Hexabranchidae, która może dorastać do 40 cm długości. Jest tak nazywana, ponieważ kiedy pływa, wykonuje ruch przypominający falowanie spódnicy tancerki flamenco. Blue Dragon to klasyczny przykład eolida. Należąca do rodziny Pteraeolidia osiąga maksymalną długość 13 cm, jest zwykle niebiesko-fioletowa i łatwo ją rozpoznać po jasnofioletowych pasmach na jej rhinoforach. Badania wskazują na zależność pomiędzy jaskrawością ubarwienia a głębokością na której żyją ślimaki nagoskrzelne. W płytszych wodach spotyka się osobniki jaśniejsze i jaskrawiej ubarwione.
🐌Bielenie koralowców, zanieczyszczenie i metody połowów wpływają destrukcyjnie na siedlisko i cykl życia ślimaków nagoskrzelnych. Dlatego jedynym sposobem, aby podziwiać je w domu, powinno być zdjęcie.
🥰Zapraszamy zatem do naszej ślimaczej galerii 🙂
