Pokemon Cave – opis miejsca nurkowego
Północna część wyspy Vis jest bardziej dzika od części południowej – nie ma tu rozwiniętej sieci dróg, a jedynym wspomnieniem po rozkwicie osadnictwa jest opuszczona wieś Okljućna. Nie ma również tylu malowniczych plaż i zatoczek, co po stronie południowej. Nie oznacza to jednak, że w tej części brakuje atrakcji dla odwiedzających – to tu znajduje się największa na Visie naturalna jaskinia – Kraljičina Špilja. Jej obecność sugeruje, że pod wodą również można spodziewać się form powstałych w wyniku zachodzenia zjawisk krasowych. Samo wybrzeże zaś tworzą wysoko wznoszące się majestatyczne ściany, których podnóży należy szukać w okolicy 80 m p.p.m.
Wspomnianym majestatycznym ścianom warto się dokładnie przyjrzeć – skały mają niekiedy niesamowite kształty. Jedna z nich naszemu skipperowi przypomina pokemona, od czego wzięła się nazwa miejsca nurkowego. Część cave z kolei pochodzi od znajdującej się pod wodą jaskini odkrytej przez nurków Nautica Vis. Wejście do jaskini znajduje się na głębokości około 18 m, a ona sama dochodzi do powierzchni głęboko w ścianie skalnej. Jaskinia ma około 50 m długości przy szerokości i wysokości około 6 m. W tym ciemnym miejscu można spotkać rozmaite skorupiaki – od maleńkich krewetek, przez langusty po ogromne kraby łopaciarze i kraby Maja. Tym co wyróżnia tę jaskinię na tle innych okolicznych, jest obecność poduszki powietrznej oraz termokliny i halokliny na głębokości około 6 m. Woda zdecydowanie traci na zasoleniu, a jej temperatura powyżej termokliny wynosi 10 stopni.
Nurkowanie w tym miejscu ma charakter dryftowy i rozpoczyna się przy skale zwanej pokemonem wśród ławic maleńkich ryb. Kolorowa od porastających ją organizmów ściana pionowo opada, dlatego od nurków wymaga się tu umiejętności utrzymania doskonałej pływalności. Po około 15 minutach nurkowania dopływa się do tytułowej jaskini – już samo wejście i bogactwo życia na suficie robią ogromne wrażenie. Do środka – ze względu na ciemność, brak ciągłego kontaktu ze światłem dziennym, możliwość utraty orientacji w wyniku podniesienia osadów z dna oraz odwrócony profil nurkowania – wpływać mogą jedynie zaawansowani nurkowie. Po wypłynięciu z jaskini kontynuuje się nurkowanie wzdłuż ściany, by skończyć je przy charakterystycznych głazach, wśród których chowają się ośmiornice i skorpeny.